Ovaj članak istražuje aktuelne dokaze o ulozi oksidativnog stresa u virusnim infekcijama i o upotrebi antioksidativnih lijekova za dodatno liječenje.
MEDLINE/PubMed je korišten za odgovarajuće ključne riječi, a autori su preuzeli i ispitali pretkliničke i kliničke studije sa recenzijama.
Pređašnji i trenutni dokazi pokazuju da je smanjenje sadržaja glutationa (GSH) glavni mehanizam redoks neravnoteže u ćelijama inficiranim virusom. Kliničke studije su otkrile da su nivoi GSH smanjeni kod pacijenata sa virusnim infekcijama kao što su HIV i SARS-CoV. Virusne infekcije aktiviraju zapaljenje kroz različite puteve, a nekoliko ovih mehanizama je povezano sa oksidativnim stresom. NAC je prethodnik GSH, a mnogi od njegovih intraćelijskih efekata su posredovani dopunom GSH, ali on takođe aktivira neke antiinflamatorne mehanizme. NAC ima odličan bezbednosni profil i bolju oralnu i lokalnu biodostupnost od GSH. Ove karakteristike čine NAC pogodnom opcijom kao prenamenom lijeka.
Dodatni antioksidativni tretman može da poboljša rezultate antivirusnih terapija. Trenutni dokazi podržavaju upotrebu ove prakse a neka klinička iskustva su pokazala ohrabrujuće rezultate.
Na osnovu dokaza u ovom pregledu, mnogi naučni podaci podvučeni kao oksidativni stres mogu da igraju centralnu ulogu kod promovisanja zapaljenja povezanih sa različitim bolestima, uključujući virusne infekcije.
Virusne infekcije su povezane sa povećanom proizvodnjom slobodnih radikala kiseonika (ROS) i smanjenom aktivnošću antioksidativnih sistema, sa aktivacijom začaranog kruga u okviru kog je odbrana domaćina smanjena. Virusno opterećenje se progresivno povećava, što dovodi do zarazne bolesti. Nekoliko bioloških mehanizama je uključeno i mogu da predstave mete za terapijske intervencije.
Naveli smo različite zanimljive dokaze koji podržavaju moguću upotrebu antioksidanasa kao dodatnog tretmana tokom virusnih infekcija. Ističemo NAC, koji bi mogao da se koristi kao dodatni tretman za respiratorne virusne infekcije. NAC je bezbedan lijek sa nekoliko mehanizama djelovanja i može lako da se primjeni peroralno. Aktuelni dokazi pokazuju da NAC može da ometa vezu virusa sa ćelijskim receptorima i sa upalom i oksidativnim stresom izazvanim infekcijom. Pored toga, NAC može i da zaštiti od faktora koji omogućavaju virusne infekcije, kao što je zagađenje.
Svi ovi dokazi omogućavaju kliničarima da koriste lijek koji je lak za upotrebu, bezbjedan i dobro tolerisan, otvarajući zanimljivu perspektivu u pogledu upravljanja virusnim infekcijama.
Zahvaljujući kapacitetu NAC-a da generiše GSH u plućima oralnom primjenom i mogućnosti da se modulira doza, ovaj lijek je dobra opcija za kliničku praksu.
NAC nije antivirusni lijek, ali bi mogao da se koristi kao dodatni tretman za dobijanje dobrog kliničkog odgovora zahvaljujući modulaciji različitih bioloških sistema koji su u korelaciji sa oksidativnim stresom tokom istorije i progresije bolesti.
U zaključku, dodatni antioksidativni tretman može da poboljša rezultate antivirusnih terapija. Trenutni dokazi podržavaju ovu praksu a neka klinička iskustva su pokazala ohrabrujuće rezultate usled primjene NAC-a.
Kompletno istraživanje možete pročitati klikom na Santus 2022.